Ο χρόνος στην άκρη του ουράνιου τόξου

Μετά από μερικές εβδομάδες απουσίας στο εξωτερικό του εξωτερικού για δουλειά, βρίσκομαι τελείως Εντός Τόπου και Χρόνου, πράγμα ασυμβίβαστο με μένα! Πρέπει να πιάσω ξανά το νήμα από εκεί που το άφησα, αλλά δυσκολεύομαι..

Δοκιμή.

«Άμα χάσεις ένα Μεγάλο κομμάτι του συμβατικού χρόνου, πρέπει για να ενταχθείς πάλι στους "κανονικούς" ρυθμούς, να τον καμπυλώσεις τόσο ώστε να έρθεις στο σημείο που θα ήσουνα ζώντας μια κανονική ζωή. Ή καλύτερα σ' ένα παράλληλο σημείο. Μεταφορικά, θα μπορούσα να πω ότι είναι κάτι σαν το τόξο του Οδυσσέα. Δεν αρκεί όμως να το λυγίσεις, πρέπει και να σημαδέψεις σωστά. Τώρα το πρόβλημα είναι ότι μαζί με τον χρόνο καμπυλώνεται και ο χώρος. Περίεργα πράγματα. Τουλάχιστον ξέρω ότι θα βρεθώ σύντομα στο σημείο απ' όπου που ξεκίνησα.

Απέραντο λευκό ή απέραντο γαλάζιο. Το ουράνιο τόξο πάντως δεν αλλάζει χρώματα, μόνο φόντο αλλάζει...»


Δεν ξέρω αν έχει απασχολήσει κανέναν το ερώτημα αν αλλάζουν πιο γρήγορα οι άνθρωποι ή οι πόλεις. Ή, τι συμβαίνει όταν οι αλλαγές του μη φυσικού περιβάλλοντος στο πέρασμα του χρόνου, γίνονται πολύ πιο γρήγορα ή πολύ πιο αργά από τις αλλαγές μέσα μας.


Φεύγουνε γενιές ξεκομμένες από ένα περιβάλλον που άλλαζε τόσο γρήγορα, ώστε να χάσουν κάθε επαφή μαζί του και κατ' επέκταση με τον εαυτό τους. Έρχονται άλλες, κολλημένες σ΄ένα περιβάλλον που παραμένει βαρετά ίδιο και ακαλαίσθητο...


Το πρόβλημα είναι ότι ο άνθρωπος σταμάτησε κάποια στιγμή να προσαρμόζεται στο περιβάλλον (ή να το προσαρμόζει στα μέτρα του).

Γιατί ανακάλυψε ότι έχει και άλλη μια ιδιότητα: να συνηθίζει!



"Στον ορίζοντα ξεκινάνε τα περίφημα δάση των Νίμπελούνγκεν. Οι μάγισσες, τα ξωτικά και οι δράκοι, δεν διασχίζουν πια τα ατελείωτα λιβάδια. Δεν ξέρω αν υπάρχουν όλα αυτά ακόμα. Πάντως, στο πρώτο μου βράδυ στο χωριό της φωτογραφίας, κάνοντας μια βόλτα στα στοιχειωμένα του σοκάκια, το μόνο φως που είδα ήταν στα μάτια ενός περίεργου πλάσματος που με κοιτούσε..."


Άμα πάρεις την απόφαση να σταματήσεις να συνηθίζεις όλα αυτά που δεν σου αρέσουν και να τα φτιάξεις από την αρχή, θα φαίνεται σαν να παραμένεις ακίνητος, ενώ τα πάντα γύρω σου τρέχουν. Όμως μπορεί να συμβαίνει και το αντίθετο. Εξαρτάται από την θέση του παρατηρητή.