δεν έχoυν ακτές οι παγωμένες λίμνες

Komm in mein Boot, ein Sturm kommt auf und es wird Nacht
έλα στη βάρκα μου, η καταιγίδα πλησιάζει, καθώς νυχτώνει

Wo willst du hin, so ganz allein, treibst du davon,
πες μου που πας, έτσι μονάχος, φεύγεις απ' όλα μακριά

Wer hält deine Hand, wenn es dich, nach unten zieht,
ποιος θα σου πιάσει το χέρι, όταν κάτι θα σε τραβάει βαθιά

Jetzt stehst du da an der Laterne, mit Tränen im Gesicht
και στέκεσαι εκεί, στο φως του φαναριού, με δάκρυα στα μάτια
das Tageslicht fällt auf die Seite, der Herbstwind fegt die Strasse leer,
οι πρωινές αχτίδες πέφτουν στο πλάι σου, ο φθινοπωρινός αέρας θερίζει τους άδειους δρόμους

Jetzt stehst du da an der Laterne, mit Tränen im Gesicht
και στέκεσαι εκεί, στο φως του φαναριού, με δάκρυα στα μάτια
das Abendlicht verjagt die Schatten, die Zeit steht still und es wird Herbst..
το φως του φεγγαριού καταδιώκει τις σκιές, ο χρόνος σταματά, ένα φθινόπωρο..


Komm in mein Boot, die Sehnsucht wird, der Steuermann
έλα στη βάρκα μου, η νοσταλγία θα είναι ο τιμονιέρης μας
Komm in mein Boot, der beste Seemann, war doch ich,
έλα στη βάρκα μου, ο καλύτερος θαλασσοπόρος, ήμουν κάποτε εγώ

Jetzt stehst du da an der Laterne, hast Tränen im Gesicht
και στέκεσαι εκεί, στο φως του φαναριού, με δάκρυα στα μάτια
das Feuer nimmst du von der Kerze, die Zeit steht still und es wird Herbst..
η φωτιά σου πηγάζει απ' το κερί του, ο χρόνος σταματά, ένα φθινόπωρο..

Sie sprachen nur von deiner Mutter, so gnadenlos ist nur die Nacht,
μιλούσαν μόνο για τη μητέρα σου, τόσο αδίστακτη είναι μόνο η νύχτα
am Ende bleib ich doch alleine,
στο τέλος θα μείνω, το ξέρω, μόνος
die Zeit steht still,
ο χρόνος σταματά
und mir ist kalt...
κι εγώ κρυώνω...

Το τραγούδι είναι το "Seemann" των Rammstein, διασκευασμένο από τη Nina Hagen και τους Apocalyptica. Έτυχε να ακούσω τη διασκευή πρόσφατα και την ξαναθυμήθηκα καθώς περνούσε προχθές το τρένο από μία παγωμένη Chiemsee. Μου φάνηκε πως είδα ξεκάθαρα ένα γέρο ναυτικό να κάθεται ακίνητος στη βάρκα του, μέσα στον πάγο, και να περιμένει...

"Day after day, day after day
We stuck, nor breath nor motion
As idle as a painted ship
Upon a painted ocean"

Samuel Taylor Coleridge
"The Rime of the Ancyent Marinere"