17.1.10

δεν έχoυν ακτές οι παγωμένες λίμνες



Komm in mein Boot, ein Sturm kommt auf und es wird Nacht
έλα στη βάρκα μου, η καταιγίδα πλησιάζει, καθώς νυχτώνει

Wo willst du hin, so ganz allein, treibst du davon,
πες μου που πας, έτσι μονάχος, φεύγεις απ' όλα μακριά

Wer hält deine Hand, wenn es dich, nach unten zieht,
ποιος θα σου πιάσει το χέρι, όταν κάτι θα σε τραβάει βαθιά

Jetzt stehst du da an der Laterne, mit Tränen im Gesicht
και στέκεσαι εκεί, στο φως του φαναριού, με δάκρυα στα μάτια
das Tageslicht fällt auf die Seite, der Herbstwind fegt die Strasse leer,
οι πρωινές αχτίδες πέφτουν στο πλάι σου, ο φθινοπωρινός αέρας θερίζει τους άδειους δρόμους

Jetzt stehst du da an der Laterne, mit Tränen im Gesicht
και στέκεσαι εκεί, στο φως του φαναριού, με δάκρυα στα μάτια
das Abendlicht verjagt die Schatten, die Zeit steht still und es wird Herbst..
το φως του φεγγαριού καταδιώκει τις σκιές, ο χρόνος σταματά, ένα φθινόπωρο..


Komm in mein Boot, die Sehnsucht wird, der Steuermann
έλα στη βάρκα μου, η νοσταλγία θα είναι ο τιμονιέρης μας
Komm in mein Boot, der beste Seemann, war doch ich,
έλα στη βάρκα μου, ο καλύτερος θαλασσοπόρος, ήμουν κάποτε εγώ

Jetzt stehst du da an der Laterne, hast Tränen im Gesicht
και στέκεσαι εκεί, στο φως του φαναριού, με δάκρυα στα μάτια
das Feuer nimmst du von der Kerze, die Zeit steht still und es wird Herbst..
η φωτιά σου πηγάζει απ' το κερί του, ο χρόνος σταματά, ένα φθινόπωρο..

Sie sprachen nur von deiner Mutter, so gnadenlos ist nur die Nacht,
μιλούσαν μόνο για τη μητέρα σου, τόσο αδίστακτη είναι μόνο η νύχτα
am Ende bleib ich doch alleine,
στο τέλος θα μείνω, το ξέρω, μόνος
die Zeit steht still,
ο χρόνος σταματά
und mir ist kalt...
κι εγώ κρυώνω...

Το τραγούδι είναι το "Seemann" των Rammstein, διασκευασμένο από τη Nina Hagen και τους Apocalyptica. Έτυχε να ακούσω τη διασκευή πρόσφατα και την ξαναθυμήθηκα καθώς περνούσε προχθές το τρένο από μία παγωμένη Chiemsee. Μου φάνηκε πως είδα ξεκάθαρα ένα γέρο ναυτικό να κάθεται ακίνητος στη βάρκα του, μέσα στον πάγο, και να περιμένει...

"Day after day, day after day
We stuck, nor breath nor motion
As idle as a painted ship

Upon a painted ocean"


Samuel Taylor Coleridge
"The Rime of the Ancyent Marinere"

22 σχόλια:

  1. Ιππότη μου, μας είδες όλους εκεί στην βάρκα στην παγωμένη λίμνη να περιμένουμε κάτι. Τι άραγε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τώρα που το λες, σαν να ΄χε πολλές εγκλωβισμένες στον πάγο βάρκες, Φώντα μου. Κοιτάζοντας καλύτερα θα δεις κι άλλους που άρχισαν τις πεζοπορίες, άλλους με γκαζμάδες κι άλλους με εκρηκτικά.
    Αν δεν λιώσουν οι πάγοι πάντως, οι ακτές δεν θα φανούν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μάλλον επειδή κοιμούνται. Σςςςς μην τις ξυπνήσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και τα όνειρα κοιμούνται. Σςςςς να μην ξυπνήσουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πολύ ωραίο φίλε μου, θα επανέλθω
    πιο ολοκληρωμένα
    @αλλενάκι

    "γλιστρούν οι ακτές στις παγωμένες λίμνες"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. αλλενάκι, να μου πεις αν σου άρεσε και ερμηνεία της Nina Hagen! Γιατί μου φαίνεται μόνος μου τ' ακούω, βλ. Angizia :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. οι Rammstein είναι από τους αγαπημένους μου έτσι κι'αλλιώς
    η Hagen αν και άλλο μουσικό είδος (βασικά η γκάμα της καλύπτει όλα τα είδη) ουσιαστικά "διδαξε" ύφος σε πολλά συγκροτήματα και στους Rammstein

    θα επανέλθω με περισσότερα

    @αλλενάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χεχε! Και πιο μεταλλικά ακούσματα ε? Όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Στο τέλος θα μείνω, το ξέρω, μόνος, ο χρόνος σταματά
    κι εγώ κρυώνω...

    Ναι, μου αρέσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ταξιδιάρα Οχιά... χαίρομαι που σ'άρεσε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Nameless Tale, το όνομα σου σε συνδυασμό με το θέμα, μου φέρνει στο μυαλό τις πρώτες μου προσπάθειες να γράψω κάτι πριν από 15 και βάλε χρόνια. Ήταν θυμάμαι μια ιστορία με πρωταγωνιστή έναν τύπο χωρίς όνομα. Το τοπίο συνέχεια σκοτείνιαζε και πάγωνε και ο τύπος έχανε τις δυνάμεις του. Τελείωνε κάπως έτσι: " (..)Δώστε μου μόνο δύναμη και λίγη ελπίδα, να ψιθυρίσω πριν χαθώ, στ' αστέρια τ' όνομά μου (..) Και τότε, σαν από θαύμα θεϊκό, η νύχτα η πολική έγινε πάλι μέρα." Άσχετό, αλλά μου το θύμησες! Καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Έλα στη δική μου βάρκα, έρχεται καταιγίδα και πέφτει σκοτάδι.

    Που θες να πας, τόσο μόνος να φύγεις απ' όλα μακριά;
    Ποιος θα σου κρατά το χέρι, όταν η θάλασσα θα σε τραβά στα βαθιά;

    Τώρα στέκεις εκεί δίπλα στο φανάρι, με δάκρυα να τρέχουν στο πρόσωπό σου,
    το πρωινό φως πέφτει στο πλάι, ο φθινοπωρινός αέρας έδιωξε απ'τους δρόμους τη ζωή.

    Τώρα στέκεις δίπλα στο φανάρι, με δάκρυα να τρέχουν στο πρόσωπό σου,
    το φως του δειλινου διώχνει μακριά τις σκιές, ο χρόνος σταματά, είναι φθινόπωρο πια.

    Έλα στη δική μου βάρκα, η νοσταλγία μας θα γίνει τιμονιέρης,
    έλα στη δική μου βάρκα, ο καπετάνιος δεν ήμουν εγώ για σένα;

    Τώρα στέκεις εκεί, δίπλα στο φανάρι, έχεις δάκρυα στο πρόσωπο,
    παίρνεις φωτιά απ' το κερί, ο χρόνος σταματά, είναι φθινόπωρο πια.

    Μιλούσαν μόνο για τη μητέρα σου, τόσο ανελεητη είναι μόνο η νύχτα,
    στο τέλος όμως μόνος θα μείνω.
    Ο χρόνος σταμάτησε...
    και 'γω κρυώνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ότι άκουγα Ντιλάιλα από Μπρους Ντίκινσον, ελεγεία...

    @αλλενάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Χαχα, όντως κοντά έπεσα :))
    Απ' την άλλη μου θυμίζεις με τον Ντίκινσον εκείνη την ανάρτηση που δεν προλαβαίνω να τελειώσω! Ή να ξεκινήσω?
    hmmm na ja...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δε μπορεί να μην έχουν όμως. Κάπου πρέπει να πατήσω για να βγω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλησπέρα SimpleMan! Μπερδεύονται οι εικόνες με τη λογική. Πάντως αν θες να αφήσεις τη βάρκα, ο πάγος αντέχει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Οι ακτές δίνουν ελπίδα και όνειρα, η στεριά σιγουριά, ο πάγος αντέχει, αλλά για πόσο? Για πόσους?

    Εγώ πάντως προτιμώ τη βάρκα, τα χω τσούξει κιόλας λίγο, έτυχε να παίζει και ρούμι, μια χαρά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. If you suffer from hair loss, hair implants may be one way to help you.
    [url=http://www.hair-restoration-surgery.com/]hair transplant cost[/url]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ένα μικρό, γλυκό και περιπλανώμενο spam... Καλώς το:)))

    Spam, Spam, Spam, lovely Spam
    Wonderful Spam, Lovely Spam.
    Spam, Spam, Spam, magnificent Spam,
    Superlative Spam.
    Spam, Spam, Spam, wonderous Spam,
    Surgical Spam, splendiferous Spam.
    Spam, Spam, Spam, Spaaam!

    "Monty Python's Flying Circus, 1970" όπου και έχει τις ρίζες της η έννοια του "spam/ SPiced hAM", όπως την χρησιμοποιούμε σήμερα, από ένα σκετσάκι, με τον κατάλογο ενός εστιατορίου που περιλάμβανε αποκλειστικά φαγητά με spam! (κάτι σαν το zwan) Όπως λέει και το βικι επαναλήφθηκε η λέξη 132 φορές.

    (Επιτέλους, καιρό περίμενα να γράψω την εξυπνάδα μου;))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. To σπαμ μάλλον σε μένα απευθυνότανε,
    λόγω άπλετου χώρου προς ηλιακή αποθήκευση εις το άνω μέρος του κεφαλιού.:):):)
    Οι Monty Pythons's, ήταν πάντα οι αγαπημένοι μου.
    Και από τα κορυφαία που μου έχουν μείνει..με τις ερωτήσεις του φύλακα στην γέφυρα επάνω, περί χελιδονιών, που όλοι απαντούσαν λάθος και εκτινάσσονταν.
    Μέχρι που ο τελευταίος του αντισρέφει την ερώτηση...τα Ευρωπαϊκά ή τα Αμερικάνικα; (κάπως έτσι τέλος πάντων) και εκτινάσεται ο ίδιο ο φύλακας.
    Καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. χαχα! Και γω το πήρα σαν προειδοποίηση, τπτ δεν είναι τυχαίο;)))

    Όσο για τη σκηνή στη γέφυρα και μένα η αγαπημένη μου από την ταινία!

    Καλή βδομάδα και σε σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή