19.11.09

Κρυφές σκέψεις κάτω από το φως ενός Supernova


Θεωρώ ως την ύψιστη μορφή τέχνης την ποίηση. Στην ποίηση συναντιούνται η απόλυτη Ομορφιά με την απόλυτη Αλήθεια. Θα τολμούσα μάλιστα να πω, ότι Ποίηση είναι ακριβώς εκείνη η στιγμή κατά την οποία η Ομορφιά και η Αλήθεια ταυτίζονται και χάνονται στο απόλυτο της ύπαρξης τους.

Όπως, λοιπόν, εμπεριέχει η τέχνη, στην κορύφωση της, τον σπόρο της αυτοκαταστροφής της, θα έλεγα ότι η τέχνη γενικότερα εμπεριέχει τον σπόρο της λανθάνουσας ερμηνείας της (και στις δύο περιπτώσεις το τελικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο - τίποτα).

Ενώ όμως ο πρώτος είναι αυθύπαρκτος, ο δεύτερος ακολουθεί τους νόμους της Κβαντομηχανικής. Δεν υφίσταται μέχρι να παρατηρήσει κάποιος την ύπαρξη του.

Επειδή όμως δεν είμαι κριτικός τέχνης συνεχίζω αντικαθιστώντας την λέξη "τέχνη" με την λέξη "λόγος" (δεν είναι αυθαίρετη αυτή η σκέψη, αφού το μέσο έκφρασης της ποίησης είναι ο λόγος, θεωρώ ότι ακόμα και στην πιο λιτή μορφή του προσπαθεί -μάταια ίσως- να ακολουθήσει τους κανόνες που την διέπουν).

Λέω, λοιπόν, πως ο λόγος εμπεριέχει τον σπόρο της λανθάνουσας ερμηνείας του και πως η ανάπτυξη αυτού ή όχι, εξαρτάται από τον παρατηρητή-αναγνώστη (φυσικά, μπορεί κανείς να παίξει και ο ίδιος τον ρόλο του παρατηρητή του εαυτού του).

Το παράδοξο αυτής της σκέψης είναι ότι εμπεριέχει την δυνατότητα (πιθανότητα) αυτοαναίρεσης της.

Το επικίνδυνο δε είναι, ότι κατ' αυτόν τον τρόπο μπορεί κανείς να απορρίψει τα πάντα.

Το όριο αυτής της σκέψης είναι ότι επιτρέπεται κανείς να απορρίψει τα πάντα εκτός από την ίδια του την ύπαρξη. Την ανθρώπινη του υπόσταση.

"Μετά από μία έκρηξη Supernova υπάρχουν δύο πιθανότητες. Ή θα καταρρεύσει σε μία μαύρη τρύπα ή θα δημιουργηθεί ένα άστρο νετρονίων (τα λεγόμενα pulsars, παλλόμενες ραδιοπηγές)."

Δεχόμενος κανείς τα παραπάνω μπαίνει αρχικά σε μια διαδικασία συνεχούς επανεξέτασης, στην προσπάθεια να κρατήσει τις σκέψεις του σε μια δυαδική κατάσταση που περιγράφεται πολύ όμορφα με το νοητικό πείραμα του Schrödinger (αυτό με την γάτα).

Κάπου εδώ είναι που η ψυχολογία της μάζας πάει για μοναχικό περίπατο, οι δημοσκόποι οδηγούνται σε αυτοκτονία, τα μηχανάκια της AGP ανατινάζονται, οι διαφημιστές απολύονται και μια σειρά από τραγελαφικά γεγονότα οδηγούν στην κατάρευ.. Επειδή πλησιάζει και το 2012, πρέπει να σας καθησυχάσω. Τίποτα από όλα αυτά δεν πρόκειται να συμβεί.

Όπως λέει και ο κ. Μουρούλης στην μεταπτυχιακή του εργασία, είναι πολύ δύσκολο, ίσως και αδύνατο να κρατηθεί ένα σύνθετο αντικείμενο σε καθαρά κβαντικές καταστάσεις. Το σύνολο των αλληλεπιδράσεων (αν αναλογιστεί κανείς τόσο τις εσωτερικές όσο και τις εξωτερικές) μπορεί να χαρακτηρισθεί αναρίθμητο.

Και συνεχίζει:

"Ένας άλλος τρόπος να προσεγγίσουμε το ζήτημα είναι να θεωρήσουμε ότι οι αλληλεπιδράσεις οδηγούν με μία συνεχή αυτο-μέτρηση της κβαντικής κατάστασης. Να υποθέσουμε, δηλαδή, ότι δεν είναι η παρατήρηση που μετράει, αλλά οι ακατάπαυστες αλληλεπιδράσεις όλων των κβαντικών καταστάσεων που εμποδίζουν μια ξεχωριστή κατάσταση από το να παραμείνει σταθερή.Για αυτό κάθε μακροσκοπικό αντικείμενο θα πέφτει αναπόφευκτα σε κλασσική κατάσταση- ακόμα και αν η εσωτερική κβαντική κατάστασή του αλλάζει ακατάπαυστα και είναι απρόβλεπτη. Με άλλα λόγια οτιδήποτε μεγάλο είναι σίγουρο ότι θα μοιάζει με κλασσικό και όχι με κβαντικό αντικείμενο."

Έτσι, λοιπόν, κάποιοι μοιάζουν αλλά δεν είναι...

Κι εμείς τους κρίνουμε με τη συμβατική μας σκέψη...

"Μετά από μία έκρηξη Supernova υπάρχουν δύο πιθανότητες. Ή θα καταρρεύσει σε μία μαύρη τρύπα ή θα δημιουργηθεί ένα άστρο νετρονίων (τα λεγόμενα pulsars, παλλόμενες ραδιοπηγές)."

Όταν η Ομορφιά και η Αλήθεια ενωθούν στην μικρότητα της Ανθρώπινης σου ύπαρξης τότε υπάρχει μόνο μία πιθανότητα.

Και ξέρεις ότι δεν θυσιάζεσαι για κανέναν, απλά γίνεται έτσι, γιατί δεν μπορεί να γίνει αλλιώς...

18 σχόλια:

  1. Υπέροχες σκέψεις από υπέροχο άνθρωπο.
    Με σκέψη και έρευνα.
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κρυφή πληγή εσύ ... :)

    "Έτσι, λοιπόν, κάποιοι μοιάζουν αλλά δεν είναι...", το φαίνεσθαι και το είναι κοινώς,
    θα το διαβάσω το Σ/Κ
    προς το παρόν συλλέγω βιταμίνη D
    (ηλιαχτίδες) για τη γρίπη
    βλέπω έβαλες διαγαλαξιακή φωτό, πολύ ωραία
    έσπασες την Α/Μ φυσιογνωμία του μπλογκ
    χρειάζεται πότε πότε

    @αλλενάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. νοών...νοείτω.. :)

    αλλενάκι.. περαστικά..
    (Εδώ, λόγω συννεφιάς, αρκούμαστε στις διαγαλαξιακές ηλιαχτίδες!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ότι και να συμβαίνει μετά την έκρηξη ενός Supernova είναι ποίηση, όπως νιώθει κάποιος όταν συναντά τέτοιες αναρτήσεις σε ευλογοβλόγια σαν το δικό σου Ιππότη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα σας κ. Φώντα μου, να 'στε καλά :))

    Καλημέρα ελληνίδα, είσαι και "ερευνήτρια του διαστήματος", κάτι θα ξέρεις που συμφωνείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Θεωρώ ως την ύψιστη μορφή τέχνης την ποίηση. Στην ποίηση συναντιούνται η απόλυτη Ομορφιά με την απόλυτη Αλήθεια."

    Μπορώ να ρωτήσω περι της αφετηρίας της ποίησης; Τι σπρώχνει την απόλυτη Αλήθεια και την απόλυτη Ομορφιά να ενωθούν μέσα σε ένα, όσο να 'ναι, ατελές ον όπως ο άνθρωπος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα φίλε του οικονόμου!
    Ωραία η παρατήρησή σου. Όπως βλέπεις, στην επίμαχη πρώτη παράγραφο δεν έχει κάνει ακόμα την είσοδο του στη σκηνή ο άνθρωπος.. Τουλάχιστον δεν αναφέρεται. Οπότε ο "ορισμός" δεν έχει αναγκαστικά ανθρώπινα όρια. Θα μπορούσε κάλλιστα κανείς να θεωρήσει ότι η μέγιστη ποιητική πράξη είναι η δημιουργία του σύμπαντος. Στην συνέχεια και με μια διαδικασία "αφαίρεσης" κάνει την εμφάνιση του ο άνθρωπος. Δεν σπρώχνει δηλαδή κάτι την απόλυτη Ομορφιά και Αλήθεια να ενωθούν μέσα στον άνθρωπο, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Γι' αυτό και στο τέλος που αναφέρεται άμεσα στον άνθρωπο (Όταν η Ομορφιά και η Αλήθεια ενωθούν στην μικρότητα της Ανθρώπινης ύπαρξης).. λείπει η λέξη "απόλυτο".

    Ουσιαστικά δεν απάντησα στην ερώτηση σου, απλά την διατύπωσα ανάποδα!

    Τι σπρώχνει δηλαδή, ένα όσο να 'ναι, ατελές ον όπως ο άνθρωπος, να (θέλει να) "ενωθεί" με την απόλυτη Αλήθεια και την απόλυτη Ομορφιά?

    (Η αφετηρία και το τέρμα ταυτίζονται. Κύκλος μέσα σε κύκλο... Και στο κέντρο η Οργή του Μέρφυ:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η υψηλή ποίηση είναι υψηλή ευφυία.
    Η ευφυία δεν είναι ατελής ούτε ηθική ούτε ανήθικη.
    Οι "μεγάλοι ποιητές" έχουν την ικανότητα να συσχετίζουν λέξεις σε νοήματα και νοήματα σε ποιήματα με ακριβή, μαθηματικό τρόπο.
    Οι μεγάλοι ποιητές είναι επομένως μικροί θεοί.
    @αλλενάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. αλλενάκι, χαίρομαι που μου δίνεις αφορμή να αναφερθώ στον Πόε.. Σχετικά μ' αυτό που λες "η ευφυΐα δεν είναι ατελής", είχε γράψει κάποτε ότι αυτό που συνήθως αποκαλούμε μεγαλοφυΐα δεν είναι παρά μια ανωμαλία του εγκεφάλου! Κι ας ακούγεται λίγο προκλητικό, εννοούσε ότι η ατέλεια της ευφυΐας προϋποθέτει και την συμμετρία ή την συμμετρική της ανάπτυξη (απαγορευμένες σκέψεις για την εποχή της εξειδίκευσης)..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η ευφυία δεν κάνει διακοπές, είτε είναι σφαιρική (επομένως τέλεια) είτε δεν είναι ευφυία. Και ο Πόε ανήκει σ αυτους που δικαιωματικά μπορούν να μιλούν για ευφυία.
    @αλλενάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μπορεί να είναι ατελές ον ο άνθρωπος από την στιγμή που είναι φτιαγμένος με την ίδια ύλη που φτιάχτηκε το Σύμπαν;
    Μήπως κάθε τι είναι τέλειο έτσι όπως ακριβώς είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ελληνίδα, είναι δύσκολο να σου απαντήσω.
    Στο κείμενο χρησιμοποίησα την λέξη μικρότητα, που δεν έχει να κάνει με τέλειο ή ατελές. Προσπαθώ να αποφεύγω έννοιες που μπορεί να καταλάβει ο καθένας διαφορετικά (όπως π.χ. η "ανθρώπινη φύση"!). Τώρα, βέβαια, στη συζήτηση, ελπίζουμε ότι υπάρχει συνεννόηση!

    Δηλαδή, συμφωνώ μαζί σου, θεωρώντας ότι εννοείς την μοναδικότητα, την αξία, την προέλευση της ζωής. Από την άλλη "δαρβινικά" θα έπρεπε να διαφωνήσω, λέγοντας ότι άμα είναι όλα τέλεια, γιατί υπάρχει η εξέλιξη? :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλησπέρα αγαπητέ.
    Κάποιες σκέψεις από ένα ατελές ον :)
    Άλλο πράγμα η ομορφιά και άλλο η αλήθεια, παρ΄ όλο που το κάθε ένα εμπεριέχει και το άλλο.

    Η ομορφιά είναι κάτι υποκειμενικό, αν και όταν συμφωνούν πολλοί σε κάτι
    συγκεκριμένο, άσχετα πως το αντιλαμβάνονται, αποκτάει αντικειμενική υπόσταση. Έτσι απόλυτη ομορφιά θεωρώ ότι είναι κάτι ουτοπικό.

    Η λέξη απόλυτη ομορφιά, από μόνη της εγκλωβίζει τον χείμμαρο αισθημάτων και σκέψεων που πηγάζει από την ομορφιά στις άπειρες μορφές της. Φαντάσου την αίσθηση, εάν μπορούσες να νοιώσεις εσωτερικά, τα εξωτερικά
    ερεθίσματα που θα προκαλούσαν οι ωραιότερες εικόνες που έχει φτιάξει η φύση μαζεμένες σε μία εικόνα με διαστάσεις "άπειρες". Το όλον σε μία στιγμή.

    Εσωτερική σουπερνόβα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. (συνέχεια..)

    Απόλυτη αλήθεια.
    Εάν η αλήθεια είναι μία τότε αυτόματα η λέξη "απόλυτη" είναι πλεόνασμα. Από μόνη της η λέξη Αλήθεια, είναι τόσο δυνατή και περιέχει τόση ομορφιά που μόνο οι φιλόσοφοι και οι ποιητές καταφέρνουν να την προσεγγίσουν, μένοντας, ίσως, ταυτόχρονα έτη φωτός μακριά της. Από την Αλήθεια εκπορεύεται σκέψη και λόγος που μπορεί να εκπέμψει ανομολόγητη ομορφιά, εσωτερική.
    Η Αλήθεια όμως εμπεριέχει και μέτρο προκειμένου το ατελές ον που λέγεται άνθρωπο, να μπορέσει να πλησιάσει σταδιακά για να μην τυφλωθεί από την λάμψη της, ή αλλιώς «στο φώς τρέμει ο φόβος την αποκάλυψή του». Άλλωστε και στο Σύμπαν τίποτα, από ένα σημείο και μετά, δεν συμβαίνει ακαριαία.
    Οι φιλόσοφοι διάλεξαν τον πιο δύσκολο δρόμο, αυτόν της καθαρής σκέψης και νόησης. Οι ποιητές, και εδώ θα συμφωνήσω με το αλλενάκι, όντας και αυτοί ευφυείς στον χειρισμό των νοημάτων και της γλώσσας, άφησαν το «θεόσταλτο» δώρο της έμπνευσης να γίνει ο οδηγός τους.

    Οι ποιητές μας ταξιδεύουν προς την Αλήθεια με τον δικό τους μοναδικό τρόπο. Όταν δε συνοδεύεται με μουσική αρμονία….
    Δοκίμασε να διαβάσεις ποίηση αλλά και να ονειροπολήσεις, ακούγοντας Μπαχ. Δεν είναι τυχαίο ότι τον Όμηρο τον λοιδόρησαν αρκετοί φιλόσοφοι.

    Δεν παύει όμως να είναι δύο διαφορετικοί δρόμοι, του ίδιου ατελούς όντος που λέγεται άνθρωπος, και που προσπαθεί να τελειωθεί μέσα σε αυτόν τον αέναο κύκλο του Μεγάλου Συμπαντικού Ενιαυτού=Χρόνου (όχι αυτόν του Πλάτωνα).

    Την επιστημονική σου δε προσέγγιση δεν δύναμαι να την σχολιάσω λόγω ένδειας γνώσεων.

    Έλλειψη που απαιτεί πλήρωση…εν καιρώ.
    Συγγνώμη που ξέφυγα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. νοών...νοείτω, συγνώμη, αλλά έχω μπλέξει λίγο με κάτι δουλειές και τρέχω.. και δεν θέλω να γράψω κάτι βιαστικά! Μου επιτρέπεις να απολαύσω την "απάντηση" όπως και την ανάγνωση :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αγαπητέ, ο χρόνος είναι από τα λίγα πράγματα που μπορούμε να διαχειριστούμε ακόμα.
    Η επικοινωνία λοιπόν είναι καλή όταν γίνεται στον κατάλληλο χρόνο και όχι βιαστικά.
    Άλλωστε και εγώ όπως θα έχεις δει σπάνια απαντάω αμέσως.
    Με την ησυχία σου.
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Δεν το φανταζόμουν ότι θα λείψω τόσο.

    Μάλλον δεν μπορώ να διαχειριστώ και τόσο καλά το χρόνο:))

    Καλά Χριστούγεννα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή