Ο Agilulfo είναι ένας χαρακτήρας που εμφανίζεται σε ένα βιβλίο του Ίταλο Καλβίνο, που λέγεται "Ο ανύπαρκτος ιππότης". Βασικά είναι ο ανύπαρκτος ιππότης αυτοπροσώπως. Είναι τόσο πραγματιστής και τελειομανής, που έχει χάσει την ανθρώπινη του φύση. Σε πλήρη αντίθεση με τον Agilulfo βρίσκεται ένας άλλος χαρακτήρας που δεν έχει συγκεκριμένο όνομα, γιατί ο καθένας του δίνει κάποιο διαφορετικό. Αυτός ο τύπος είναι τόσο φευγάτος που χάνει συνέχεια την ταυτότητα του. Εκεί που τρώει π.χ. μια σούπα επικεντρώνεται τόσο σ' αυτό που κάνει, που κάποια στιγμή νομίζει ότι είναι το κουτάλι και βουτάει το κεφάλι του στο πιάτο.
Για να επιστρέψουμε στο θέμα μας, το πρόβλημα με τον Agilulfo είναι ότι γίνεται, άθελα του, ενοχλητικός. Δεν τον θυμάμαι ποτέ σε κάποιο στρατόπεδο να κάθεται στη φωτιά μαζί με τους υπόλοιπους ιππότες. Απλά, καταλαβαίνει και αποσύρεται. Δεν έχει καν ιπποκόμο. Αλλά έχει σίγουρα ένα φίλο, εμένα.
Α! Να συστηθώ. Papageno.
Θέλω να ζητήσω εκ μέρους του συγνώμη (δεν μου εξήγησε τον λόγο) και να πω ότι αποσύρεται για λίγο. Έχει μια πολύ σημαντική δουλειά να κάνει. Δεν θυμάμαι τι μου είπε ακριβώς. Μου φαίνεται ότι πάει να σκοτώσει κάποιο δράκο ή να καπνίσει κάνα Holborn κάτω από την πυραμίδα του Χέοπα.
Τώρα που μείναμε οι δυό μας αγαπητέ μου αναγνώστη θα αναρωτιέσαι γιατί είναι ο τίτλος "Marionetten". Τα πράγματα είναι απλά. Ή εγώ είμαι η μαριονέτα ή εσύ. Θα ήταν πολύ σουρεαλιστικό να σου έλεγα ότι ισχύει το δεύτερο και να συνειδητοποιούσες ξαφνικά ότι κρέμεσαι από αόρατα νήματα που κινεί ένα αλλόκοτο πλάσμα. Αλλά μην ανησυχείς. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχουν αλλόκοτα πλάσματα. Ούτε καν αόρατα νήματα. Εγώ είμαι η μαριονέτα. Και το μόνο που θέλω αυτή τη στιγμή είναι να σου δείξω τον μαγικό κόσμο του "Marionettentheater Salzburg".
Για να επιστρέψουμε στο θέμα μας, το πρόβλημα με τον Agilulfo είναι ότι γίνεται, άθελα του, ενοχλητικός. Δεν τον θυμάμαι ποτέ σε κάποιο στρατόπεδο να κάθεται στη φωτιά μαζί με τους υπόλοιπους ιππότες. Απλά, καταλαβαίνει και αποσύρεται. Δεν έχει καν ιπποκόμο. Αλλά έχει σίγουρα ένα φίλο, εμένα.
Α! Να συστηθώ. Papageno.
Θέλω να ζητήσω εκ μέρους του συγνώμη (δεν μου εξήγησε τον λόγο) και να πω ότι αποσύρεται για λίγο. Έχει μια πολύ σημαντική δουλειά να κάνει. Δεν θυμάμαι τι μου είπε ακριβώς. Μου φαίνεται ότι πάει να σκοτώσει κάποιο δράκο ή να καπνίσει κάνα Holborn κάτω από την πυραμίδα του Χέοπα.
Τώρα που μείναμε οι δυό μας αγαπητέ μου αναγνώστη θα αναρωτιέσαι γιατί είναι ο τίτλος "Marionetten". Τα πράγματα είναι απλά. Ή εγώ είμαι η μαριονέτα ή εσύ. Θα ήταν πολύ σουρεαλιστικό να σου έλεγα ότι ισχύει το δεύτερο και να συνειδητοποιούσες ξαφνικά ότι κρέμεσαι από αόρατα νήματα που κινεί ένα αλλόκοτο πλάσμα. Αλλά μην ανησυχείς. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχουν αλλόκοτα πλάσματα. Ούτε καν αόρατα νήματα. Εγώ είμαι η μαριονέτα. Και το μόνο που θέλω αυτή τη στιγμή είναι να σου δείξω τον μαγικό κόσμο του "Marionettentheater Salzburg".
Άμα σου άρεσε το προηγούμενο, μπορείς να δεις και την αφεντομουτσουνάδα μου εδώ ...
http://www.youtube.com/watch?v=cjPTFAg-Mkk
εκλεκτικό Marionettentheater
ΑπάντησηΔιαγραφήαυστριακή εκζήτηση, Sacchertorte, Maroni mit Sahne, 'nen kleinen braunen, Most!
@αλλενάκι
Είσαι ψαγμένη βλέπω! Παραμυθένιες εικόνες και Αυστριακή Kaffekultur, άρρηκτα συνδεδεμένη και με κανα τσιγαράκι(δεν είμαστε η μόνη χώρα που η απαγόρευση του καπνίσματος πέρασε και δεν ακούμπησε!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιχα δει πολυ παλια μαριονεττες απο τη Βιεννη σε μια γιορτη στο Αλσος της Κηφισιας. Ακομα θυμαμαι εντονα τη σκηνη όπου η πρωταγωνιστρια -και τραγουδιστρια της οπερας, μαριονεττα- αφηνε τη τελευταια της κορώνα, που τελειωμο δεν είχε, κι έβγαινε ενα ανθρωπινο χερι απο τα παρασκηνια και της βουλωνε το στόμα τραβωντας τη παραλληλα απο τη σκηνη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μου θυμισες τωρα! :))
Στο Άλσος... παλιά είχε και κάτι ζωάκια, παγόνια κτλ.. χμμμ μάλλον πολύ παλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν μπορώ ακόμη να καταλάβω τι είναι αυτό που με κάνει να φοβάμαι τις μαριονέττες...Τα χριστούγεννα στην Ερμού είχε έναν με μαριονέττες κι εγώ βράδυ σε βόλτα με παρέα δεν σταμάτησα να τις δω...άλλαξα θέση να μην τις κοιτάζω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα κι εγώ στη σελίδα του φίλου του οικονόμου και σκοτεινή και μυστήρια η δική σου γωνιά!!:)
Είναι όντως αλλόκοτα πλάσματα αυτές οι μαριονέτες! Ίσως γι' αυτό να μ' αρέσουν:)) Έχουν την επίγνωση της κατάστασης, το απολαμβάνουν και σε διασκεδάζουν (σε αντίθεση με τους ανθρώπους μαριονέτες). Πάντως σε θέατρο είναι τελείως παραμυθένιο το θέαμα, πραγματικά σε ταξιδεύει... Α! Πυγολαμπίδα είδα δει μονάχα μια φορά όταν ήμουν μικρός, καταπληκτικά πλασματάκια. Ένα μικρό φωτάκι στις σκοτεινές γωνίτσες :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ έχω να δω από ένα καλοκαίρι που ήμουν μικρή...ναι σαν φωτάκια μέσα στο σκοτάδι*!Όμορφα το περιγράφεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά!!:))
*το καλοκαίρι που μας πέρασε ζήτησα από τους @φίλους εδώ, αν δουν πυγολαμπίδα να κάνουν μια προσπάθεια να την φωτογραφίσουν...αλλά δυστυχώς κανείς μας δεν είδε τίποτα στις διακοπές...:)
Τι μου θύμησες! Είχα δει κάποτε και ένα αλογάκι της θάλασσας. Δεν ξέρω αν είναι πιο σπάνια από τις πυγολαμπίδες, πάντως τα έχω δει και τα δύο από μία φορά. Να τι θα ζητήσεις από τους φίλους σου το επόμενο καλοκαίρι να φωτογραφήσουν:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΙπποκαμπάκι είδα πέρυσι πρώτη φορά από κοντά...και ήταν στο Λονδίνο...:)))είναι πολύ γλυκά κι αυτά!!!Μια φίλη μου έχει ταττού ιπποκαμπάκι και είναι τέλειο...!!!!Ευχαριστώ!!Να έχεις καλό μήνα!!:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα και σε σένα!
ΑπάντησηΔιαγραφή(αν και καθυστερημένα:)
αλογάκι της θάλασσας, ιπποκαμπάκι στο Λονδίνο, μικρός λόρδος, μικρός πρίγκιπας, ταττού, πυγολαμπίδες, ιππότες,μαριονέτες, πυραμίδες και σάχερτόρτε σε ένα πόστ! Όμορφα:)))
"αλογάκι της θάλασσας, ιπποκαμπάκι στο Λονδίνο, μικρός λόρδος, μικρός πρίγκιπας, ταττού, πυγολαμπίδες, ιππότες,μαριονέτες, πυραμίδες και σάχερτόρτε σε ένα πόστ!"
ΑπάντησηΔιαγραφήόμορφοι συνειρμοί!!!!
:)))